Marketing Report
[Column] Isabelle Bolluyt: Conversational commerce

[Column] Isabelle Bolluyt: Conversational commerce

Sinds kort hebben wij een extra huisgenoot en vrij prominent in het leven van de puberella aanwezig. Eentje die ik niet per se echt heb uitgenodigd, maar die ik continue om mij heen hoor. Hij verbetert mij, verbetert de puber. Stuurt e-mails, lost zaken op en is soms ongevraagd actief op Spotify.

Deze huisgenoot is de PA van mijn dochter geworden. Huiswerk, banksaldi, foto’s en anders digitaal gelinkte zaken weet hij zo op te snorren en te presenteren op een vrij nasaal uitgesproken en saaie wijze. Inmiddels wil de puber dan ook dat álles via deze huisgenoot geregeld wordt en via Google (desktop, dat weer wel) kijkt ze wat of er inmiddels allemaal via spraakbesturing opgelost kan worden. Zij denkt veelal vanuit tijdsbesparing, tijdverdrijf én zo beweert zij: ik word hier ook gelukkiger van.

Inmiddels is mij bekend dat ik via mijn Android-apparaat de app kan downloaden en straks gewoon de hele dag tetterend en wel mijn leven laat en kan regelen. De Action on Google. Ik kan wel al zeggen dat de communicatie tussen mij en mijn dochter erg veranderd is. Waren de ochtendgesprekken veelal aangestuurd op mijn managementondersteunende rol van haar dag (Moet ik een jas aan? Wat staat er op mijn bankrekening? Hoe laat is de bieb open?), is deze nu beperkt tot één vraag: "Waar is mijn oplader mam?" De oortjes gaan in. Reageerde ik eerst op iedere vraag die ik hoorde - en bleek deze niet aan mij gesteld -, moet ik haar dus echt negeren. 

Waren we moeder en dochter, nu zijn we twee compleet zelfstandig opererende huisgenoten. Geen huiswerkcheck, geen momentje van garderobe-overleg en geen eurootjes toestoppen in de hand met een knipoog. Haar statement dat ik hier gelukkiger van zou worden, dreunt nog na, maar ik kan alleen maar denken: #hoedan? Ja, vele zaken worden straks via de JUMBO thuisbezorgd, via Buienradar weet ik of ik wel of geen waterproofmascara op moet doen én kan ik recepten nu zo namaken zonder met vette vingers te swipen. Ja, dat klopt. Maar naast dat ik er een huisgenoot bij heb gekregen via mijn digitale medium, ben ik er ook wel eentje min of meer kwijtgeraakt. Conversational commerce. Persoonlijke aandacht aan de relatie met consumenten, maar die hebben ineens minder aandacht voor elkaar. 

Het uitschakelen van de wifi thuis was niet helemaal de oplossing. Het invoeren van een zogeheten intermenselijk spreekuur liep al snel spaak toen ik niet 1,2,3 het antwoord kon geven op een onmogelijke wiskunde huiswerkvraag. En toen het zelfs zover kwam dat ik al vloekend opdrachten ging inspreken en er door de puber liefjes op gewezen werd dat dát enigszins saboterend werkte op het zoekresultaat, ben ik maar even zelf old skool naar de supermarkt gelopen om een bak ijs te halen, want als er iets kan verbinden tussen mij en die kleine, dan is het een bak ijs met twee lepels. En "gewoon lekker ijs" kon mijn digitale PA nog niet tevoorschijn toveren. Gelukkig.

---

Isabelle Bolluyt is relatiemanager bij Entopic.

www.entopic.com

 

Lees hier meer columns van Isabelle Bolluyt.

Uitgelicht





Abonneer je op onze gratis dagelijkse nieuwsbrief