[Column] Joyce Lopulalan: Natie der elektrificatie – iedereen aan de elektrische auto!

Mensen in mijn naaste omgeving hebben mij er al bijna een spreekverbod over opgelegd. Sinds december vorig jaar ben ik namelijk de berijder van een full electric vehicle. En hoewel ik met frisse moed aan dit driejarige avontuur begon, sloeg het al snel over naar bittere teleurstelling.

En dat is niet in de laatste plaats mijn eigen schuld. Ik had betere research moeten doen. Maar naïeve consument als ik was, dacht ik dat de weg reeds geplaveid was. Voor ieder probleem was toch wel een oplossing te bedenken?

De shake out in keuze verliep snel. Het aanbod luxe full electric cars viel buiten het budget en de range in het smalle segment leek mij niet comfortabel genoeg. Daarna streepte ik de auto’s weg in het middensegment die ik niet mooi vond. En zo kwam deze kieskeurige consument op een fraai vormgegeven, full electric Japanner. Verliefd op de buitenkant, gecharmeerd van het snelle optrekken scheurde ik de showroom uit. En nog diezelfde week maakte ik kennis met de keerzijde van elektrisch rijden.

Mijn grootste ergernissen top drie:

In no time: battery is running low

Het voelt een beetje alsof de auto is uitgerust met de batterij van een van de vorige iPhones. De ultieme radius van 200 kilometer bij volledig opladen heb ik namelijk nog nooit behaald. Sterker nog: bij koud weer valt er gerust 25 procent van de maximale laadcapaciteit af. En zie ik mijn batterij level zienderogen instorten wanneer ik de straat in rijd. Ik rij dus niet meer op afstand, maar op weersomstandigheid. Kortom: schijnt de zon, dan bezoek ik wèl relaties in Utrecht in de ochtend. Blijft de temperatuur onder nul steken, dan ben ik wat later… als ik een snellaadstation onderweg vind. Grootste ergernis is dat wanneer je batterij zakt onder de 50 kilometer, je allerlei onzinnige dashboardmeldingen krijgt om je erop te attenderen dat je wel heel snel nu een laadpaal moet gaan opzoeken. Dat weet je zelf heel erg goed, maar als je zoals ik optimistisch ingesteld bent en een routegevoel van een aardappel hebt, mis je meer dan eens de juiste afslag naar een station dat deze mogelijkheid biedt. Rijd je op dat moment in de polder, dan hoop ik dat je goede lectuur bij de hand hebt, want een snellaadstation is dan vaak ver te zoeken…

Dagdeel aan oplaadtijd kwijt

Bij mij is altijd blijven hangen dat je zo lekker snel weer onderweg kunt. Slechte research mijnerzijds (of goede marketing van de aanbieders, zo kun je het ook zien). Bij een auto die op fossiele brandstof rijdt, heb je om de vijf minuten een tankstation dat gegarandeerd je benzinesoort heeft. Je tankt vijf minuten en bent weer gereed om de wijde wereld in te trekken. Als full electric-rijder vergt het enige voorbereiding om op je weg de juiste afslagen te nemen om te snelladen. Vaak sta je ergens in the middle of nowhere langs de A-routes en dien je met gevaar voor eigen leven de tankstationafslag over te steken als je snakt naar een kop koffie bij het station zelf. Snelladen doet een ‘die hard electric driver’ echter alleen als daar noodzaak toe is. Continu snelladen is qua pricing niet heel erg interessant. Aan een reguliere laadpaal in woonwijken duurt het bij mij gemiddeld 6 tot 8 uur om de accu volledig op te laden. Als je al een vrije laadpaal aantreft. Ik woon toevallig in een woonwijk met veel taxichauffeurs en daar is het best wel dringen bij de single source-laadpaal in de straat. Pure pech zullen we maar zeggen. Een laadpaal op huisadres had ik kunnen overwegen, maar gezien mijn huidige ervaringen durf ik stellig te zeggen dat momenteel geen haar op mijn hoofd overweegt om na deze looptijd nog elektrisch te blijven rijden.

Geen back-upplan

Wat mij denk ik nog het meeste teleurstelt is dat wij zo’n innovatief land zijn maar dat er helemaal geen oplossingen zijn voor – in mijn ogen – veel voorkomende problemen met elektrisch rijden. Dat dit nieuwe rijden voor nieuwe problemen zou zorgen, was al duidelijk. Die waren in mijn ogen te voorzien. Waarom is er geen handzaam battery pack ontwikkeld dat los bijgekocht kan worden om als add-on te laten fungeren wanneer je batterij echt op een vervelende plaats de geest geeft? Een soort mobiele kickstarter voor elektrische rijders. Dat zou zowel partijen als de ANWB ontlasten, alsmede de customer experience van de berijder in kwestie een stuk verbeteren. Het valt mij echt tegen van een innovatief land als Nederland dat hier geen nieuwe initiatieven oppoppen. Geen Nederlandse Elon Musk die hier de genialiteitsprijs voor in ontvangst kan nemen. Zorg voor een stekkerpunt aan de binnenzijde van de kofferbak en voila, je creëert zo een thuiskomertje.

Is het allemaal kommer en kwel? Nee natuurlijk niet…

De meest spontane gesprekken ontstaan bij de laadpaal en de nieuwe lichting elektrische voertuigen kan alweer een stuk verder op de batterij dan mijn bolide. Ik maakte in de eerste maanden ook kennis met de nieuwe Dikke van Dale term laadpaalklevers, een bevolkingsgroep die te lui is om de auto te verplaatsen en te arrogant is om te willen inzien dat anderen ook graag in één ruk thuis willen komen na werktijd. Ik kom op plaatsen waar ik anders nooit zou zijn beland, op zoek naar een vrije laadpaal wanneer mijn dashboard weer allerlei alarmeringen toont. En ten slotte leer ik om te gaan met stress door de werkelijke capaciteit van de auto zoveel mogelijk te stretchen: vanaf de polderbaan Schiphol tot aan mijn woonplaats Nieuw Vennep blijkt nog prima te doen te zijn wanneer de batterij op 0 procent staat.

Tot slot

Ik wil hier helemaal niet het elektrisch rijden mee ontmoedigen. We moeten voor een betere planeet zorgen en elektrificatie is hier een stap in de goede richting. Het staat, ondanks de berichten in de media, echter nog wel in de kinderschoenen en vergt veel geduld en enige voorbereiding voor mensen die hier zoals ik bleu in stappen. Dus, beste consument met verduurzamingswens, bezint eer gij aan elektrisch rijden begint (en doe je huiswerk).

---

Joyce Lopulalan is Business Development Manager bij 4orange. Ze adviseert en begeleidt organisaties die voor uitdagende (data)vraagstukken staan. Maar bovenal is Joyce gewoon kritische consument en kijkt vanuit dit perspectief naar de wereld om haar heen. Maandelijks geeft ze een kijkje in zaken die haar opvallen.

4orange helpt bedrijven met ambitie naar the next level in data maturity!

www.4orange.nl