[Commercial Review] Bart Vijlbrief: Anderzorg, Ben, Calvé en Adidas

Deze review staat in het teken van overeenkomsten. Want in hun zoektocht naar betekenisvolle communicatie komen heel verschillende merken soms op hetzelfde thema uit. Soms is dat geslaagd en soms wat minder…

Anderzorg en Ben

Ik volg de communicatie van Anderzorg al een tijdje. Vooral omdat ze zeggen dat ze anders zijn dan andere zorgverzekeraars. Ik vind dat nogal meevallen. Maar goed, in hun pogingen vooral jongeren te activeren, zijn ze nu uitgekomen bij smartphoneverslaving. Want jongeren zijn vergroeid met hun smartphone en verslaving is heel erg en heeft iets met gezondheid te maken. 1 + 1 = 2 dus.
Anderzorg wil daar iets aan doen! Ze willen jongeren bewust maken van hun verslaving door de uitdaging neer te leggen 21 dagen zonder Instagram te doen. En na die 21 dagen kom je er dan achter dat je je beter bent gaan voelen! Want dát regelt Anderzorg, toch?

Mwoah… Een zorgverzekeraar VERGOEDT KOSTEN die je moet maken om je beter te voelen. En als je geen kosten hoeft te maken, is dat natuurlijk beter. Ook voor de zorgverzekeraar, want de premies komen toch wel binnen, maar dat terzijde. Heeft Anderzorg dan misschien een speciale oplossing voor verslavingszorg? Iets in hun aanbod dat deze campagne rechtvaardigt of ondersteunt? Persoonlijke oplossingen voor hulp of extra vergoedingen? Speciale afspraken met verslavingsklinieken?

Je raadt het al: nee. Hun vergoedingen voor psychische aandoeningen (waar verslavingen onder vallen) volgen gewoon de officiële regeltjes en lijntjes. Net als bij alle andere verzekeraars.

Een dooie mus dus, deze campagne.

Hoe anders is dat met de laatste campagne van Ben die ons bewust maakt van de belachelijke vormen die onze smartphoneverslaving kan aannemen. Al eerder deden ze dat door smartphones te vervangen door een ananas (dat zag er ineens héél stom uit) en door met #bordjeprik te laten zien hoe irritant het is als je tafelgenoot tijdens een etentje de hele tijd op zijn/haar telefoon kijkt.

Nu is er de telefooncondoom; een condoom dat je over je telefoon schuift als je ’s avonds met je lief in bed ligt, zodat je weer eens lekker van bil gaat in plaats van je Instagram te checken. Fantastisch gevonden en komend van Ben heel geloofwaardig. Ze volgen dit mobiele equivalent van “drink met mate” al jaren heel consequent en ze bieden ook de abonnementen die erbij passen.

Ben - Anderzorg: 1 - 0

Calvé Pindakaas en Peijnenburg

Nu we het toch over voetbal hebben; de nieuwe commercial van Calvé Pindakaas! Wat een genot! Wat een ode aan reclamemaken is dit. En wat een fantastische opvolger van al die commercials van de afgelopen decennia, die ook al zo goed waren. En nee, ik ben niet objectief, want ik heb een voetballende dochter. Ik zit met waterige oogjes en een brok in m’n keel te kijken.

Calvé speelt fantastisch in op de groeiende populariteit van meiden- en vrouwenvoetbal, maar stiekem ook op toegenomen aandacht voor gender equality met dat prachtige detail in het script: “Je zei: jongens!” Wat dat betreft deed ie me denken aan de commercial van Peijnenburg van een aantal jaar geleden. Ook al zo’n fijne. En lang voordat purpose marketing trendy werd.

Ontbijtkoek met pindakaas: HEERLIJK!

Adidas en héél veel anderen

De plastic soep wordt net zo heet gegeten als ie wordt opgediend. Afvalplastic is hot en dan vooral de rommel die in de oceanen drijft. En dus zie ik links en rechts allerlei projecten om hier iets aan te doen. Op een gemiddelde dag komen er minstens vier langs op m’n Facebook-timeline: van armbandjes gemaakt van oceaanplastic tot grote drijvende barrières die plastic tegenhouden voordat het in zee terecht komt.

En daar sluit Adidas zich bij aan. Voor iedere kilometer hardlopen die via de hardloopapp Runtastic wordt vastgelegd, doneren zij 1 dollar aan Parley; een stichting die zich inzet om de oceanen te beschermen. Een mooi vormgegeven en goed doordachte activatie.

Adidas doet nóg een duit in het zakje. Zij produceren schoenen die gemaakt zijn van oceaanplastic. Vorig jaar werden daar 1 miljoen van verkocht wereldwijd en dat maakt wel degelijk een verschil! Anders zouden dat namelijk 1 miljoen gewone schoenen van nieuw plastic zijn, die vervolgens weer in zee belanden…

Net zoals G-Star twee jaar geleden de samenwerking opzocht met de Plastic Soup Foundation. Eenzelfde idee, maar dan met broeken. Voor je het weet lopen we allemaal rond in oude chipszakken en bakjes van de afhaalchinees.

Hulde, hulde voor al dit soort initiatieven!

De enige cynische vraag die ik heb, is of Adidas hier net zo actief bij zou zijn betrokken als het plasticprobleem níet zo trendy was geweest. Hoe oprecht is het? Pakken ze hun totale productieproces aan? En al hun producten en verpakkingen? Want heel veel van de plastic rommel die nu in zee drijft, komt bij hún vandaan. En dus voelt het toch niet helemaal oprecht. Ik krijg niet het idee dat deze purpose marketing echt gebaseerd is op het DNA van het merk. Het lijkt er achteraf opgeplakt; een communicatiehaakje dat straks weer wordt vervangen door een campagne rond een jonge veelbelovende sporter.
Maar weet je, wat maakt het uit? Alles wat helpt de situatie die is ontstaan op te lossen, is meegenomen en welke overweging er dan achter zit is van secundair belang. Het doel heiligt de middelen.

Run Forest, run!