[Column] Joyce Lopulalan: Go loko bij de Farmtoko!

De ene supermarktreclame na de andere schiet over het scherm, en dat terwijl er momenteel geen èchte feestdagen in het verschiet liggen. Op Koningsdag na misschien. Ik lijk een struggle in positionering waar te nemen. Daar waar de ene supermarkt eerst nog inzette op de goedkoopste, straalt de reclame nu luxe uit. Last van een identiteitscrisis? Alleen de rooie rakker in het gezelschap is opvallend stil. Stilte voor de storm? Want de strijd om de consument gaat onverminderd hard door.

Wat is er nu weer in de aanbieding?

Boodschappen doen is een enorme tijdvreter, ben ik van mening. En uiteraard kan ik dan kiezen voor online bestellen, maar ik denk qua eten nooit echt ver vooruit. Het gebeurt namelijk meer dan eens dat de koelkast vol ligt en ik dan net op dat moment ècht geen trek heb in hetgeen ik de week ervoor heb bedacht. Mijn rijke sociale leven zorgt er tevens voor dat we geen tijd te verliezen hebben met het delen van updates, waardoor de keuze vaak valt op ergens uit eten gaan. Onder het mom van het stimuleren van de horeca. Ik geef het altijd maar een draai, want ik weet hoe decadent het kan klinken. Niets is minder waar, gezelligheid viert hoogtij en het is leuk om nieuwe tentjes te verkennen. Er moet echter ook gezond worden gegeten en om mijn dochter het goede voorbeeld te geven, sleep ik mij naar de supermarkt en probeer dan wat gezonde producten te halen en een feestmaal te produceren.

Initiatiefrijk supermarktfiliaal

Nu viel mij laatst op dat in onze blauwe supermarkt veel initiatieven elkaar opvolgen. Zo struikel ik elke maand wel over zo’n pop-up standje waarin iets wordt gebakken of als test wordt aangeboden om te proeven.

Ze waren redelijk snel met de zelfscanners en de mogelijkheid om zelfs niet meer je bon uit te printen maar het poortje te openen met je app. Hier kwamen ze eveneens redelijk snel weer van terug, omdat bleek dat te veel mensen direct doorliepen en vergaten hun boodschappen af te rekenen. Het – nu weer – verplichte bonnetje laat zien dat je betaald hebt en is daarmee beter zichtbaar voor het personeel om te controleren.

Altijd het goede (kerst)gevoel

Een van de nieuwste vindingen is de knipperende kerstversiering die ze de prijskaartjes van het eigen merk meegeven. Superirritant! Als je nu een pad kiest, komen de knipperlichtjes op je af bij alle producten die in de aanbieding zijn. Als het filiaal wèrkelijk vanuit de consument had gedacht, dan hadden ze een specifiek pad gemaakt met alleen maar Prijsfavoriet-producten. Dan had die kerstverlichting niet nodig geweest, en hadden mensen die voor een prijsbewuste koop zouden gaan, alleen dat pad hoeven te doorkruisen. Maar dàt is natuurlijk niet de bedoeling. Ze willen dat je de hele winkel doorloopt, impulsaankopen in je mandje of kar gooit en je daarbij ook nog eens laat verblinden door de producten met knipperlicht.

Doodgegooid met acties en voordelen

4=2, 2=1, voordeelweken, prijsbewuste koop, laagste prijsgarantie. Snapt u het nog? Dat je op de kopstelling wat aanbiedingen neerzet, kan ik goed mee leven. Zelf ben ik er niet gevoelig voor, want wat moet ik met zes flessen shampoo of vier megapakken toiletpapier? Handig voor mensen met hele voorraadkelders, maar ik zou niet weten waar ik het laten moet. Bij mij rijst altijd de vraag bij acties zoals 1+1 gratis, wie dit in feite betaalt. Want dat zijn we namelijk zelf. Alleen is algemeen bekend dat de gezonde Hollander houdt van voordeeltjes en spaaracties. Want laten we vooral ook dat laatste niet vergeten.

Hulde aan de lokale initiatieven

Na een vermoeiende tocht door de supermarkt, rij ik terug naar huis en passeer hierbij een landweg met een aantal boerderijen. En daar komt de glimlach op mijn gezicht terug. De eerste die ik passeer is de boerderij-automaat waar je kunt stoppen om bloemen, uien en aardappelen kunt kopen. Gewoon via het aloude FEBO-concept: je gooit er een munt in en je trekt het vakje naar keuze open. Hoe geniaal bedacht. Ze worden er vast niet rijk van, maar terwijl zij hun dagelijkse activiteiten uitvoeren op het land, loopt het storm bij de automaat.

Een nieuw initiatief: de FarmToko!

Ik vervolg mijn weg en passeer een pas nieuw neergezet initiatief. Ook hier is het concept even simpel als geniaal: pinpas tegen de terminal aanhouden en de keuze maken uit het aanbod. Hier kun je kiezen uit kaas, eieren en fruit. Ik kon het niet laten om te stoppen en te zien hoe het eruitzag. En ik kan niet anders zeggen: keurig verpakt, kakelvers (althans zo zag het eruit) en met de mededeling dat tot 18 uur ‘s avonds de automaat continu wordt ververst. Zeg nou zelf, het idee dat de eieren uit deze machine vanochtend nog uit een kip op het land rolden geeft toch een veel beter gevoel dan dat mega-aanbod in de winkel waarbij je je sterk moet afvragen onder welke omstandigheden het ei is geproduceerd en hoelang het ei onderweg is geweest naar het specifieke filiaal?

Misschien houd ik mezelf voor de gek, maar ik maak graag een kleine detour om te genieten van al het lekkers van de lokale boer!

Joyce Lopulalan is Business Manager bij www.futurefacts.nl, de AI-partner van (inter)nationale organisaties. Maandelijks geeft zij als kritische consument haar mening over alledaagse zaken. Uiteenlopend van commercials en marketingcampagnes tot aan impactvolle toepassingen binnen haar werkveld. Joyce stelt feedback op haar columns erg op prijs. Laat je reactie achter via joyce.lopulalan@futurefacts.nl of 06-50415646.

www.futurefacts.nl

Uitgelicht

Mooi zomerproject: inzenden voor de Content Marketing Awards 2024

ZIGT: Interne linkstructuur versterken met de N-gram van Screaming Frog