[Column] Gijs de Swarte: Hoe vies is een film?

Groen, groener, groenst is het credo van de marketingcommunicatie dezer dagen, plus divers en transparant en sociaal. En dat is logisch om meerdere redenen.

Ten eerste willen de meesten van ons wel wat goeds doen. Ten tweede beoordelen we daar bedrijven en merken op, millennials en de iets jongere Gen Z-club voorop. Ten derde, het is de plek waar de groei zit. De reclameblokken zijn er dus mee gevuld. Punt is, het maken van commercials en speelfilms blijkt ook een behoorlijk vervuilende aangelegenheid. De Universiteit van Utrecht heeft berekend dat de gemiddelde speelfilm met zo’n dertig draaidagen en een budget van 1,7 miljoen euro net zo veel afval en CO2-uitstoot produceert als tien huishoudens in een jaar. Voor commercials zijn nog geen cijfers. Het genoemde onderzoek is geeft wel een logische indicatie.

Maar er wordt wat aan gedaan. In Nederland is Danielle Guirguis van Smarthouse Creative Impact Studio een van de mensen die het voortouw neemt op dit gebied. Zij is Executive Board Member van de internationale vakorganisatie ACE Producers, Impact Branding Mentor bij het mondiale Startupbootcamp en medeoprichter van AdGreen The Netherlands, een initiatief om de reclame-industrie te verduurzamen. Haar Creative Impact Studio helpt purpose driven filmmakers en merken hun verhaal te vertellen, en maakt bioscoopfilms, documentaires, brand identities en commercials voor duurzame merken zoals als Tesla, Fairphone, Maison TeT en Naïf huidverzorging.

Wilde achtervolging

Ze kan gezien haar internationale ervaring nogal wat punten aanwijzen die voor verbetering vatbaar zijn. Transport is een issue. Veel films en commercials worden in het buitenland opgenomen. Danielle Guirguis: “Je komt dus met tientallen mensen invliegen en ter plekke verplaatst het hele circus zich vaak ook weer van locatie naar locatie.”

Carpooling en zoveel mogelijk werken met lokale crews zijn daar deeloplossingen voor. Filmen met bestaand licht is, als het kan, de betere keuze, want energiebesparend. Dieselgeneratoren kunnen worden vervangen door duurzame energievoorziening. Postproductie kan ook op groene stroom. Catering kan vegetarisch. “Toch al in opkomst binnen het vakgebied. Hoewel er ook nog veel weerstand is.” Nadenken over wat je op het gebied van sociale duurzaamheid kan bereiken, is een goed idee, wanneer je als filmcrew voor een aantal weken neerstrijkt in een arm land. Kennisoverdracht (dus ook weer werken met lokale crews) is daarbij een belangrijk thema. En misschien, als het script vraagt om een wilde achtervolging door de jungle, is het een optie om te kijken in hoeverre dat ook echt nodig is. Danielle Guirguis: Het script kan zeker worden meegenomen in de overwegingen.”

Eco-manager

Mooie plannen en opties natuurlijk maar hoe krijg je die draai voor elkaar? Danielle Guirguis gelooft erin. De eco-manager is in opkomst; verantwoordelijk voor een zo duurzaam mogelijke werkwijze tijdens alle fasen van de productie. En een andere, stevig motiverende ontwikkeling is dat de filmfondsen een duurzaamheidsplan als voorwaarde gaan stellen. Iets wat al gebeurt in het VK, Italië en Duitsland en volgens haar, zonder enige twijfel onze kant op komt. Danielle Guirguis: “Goede intenties en aantoonbare verbeteringen zijn geweldig. Maar waar het uiteindelijk op neerkomt is dat je ook harde cijfers moet hebben. Onder meer daarvoor is er nu AdGreen NL, een initiatief dat bij voorbeeld door middel van een Carbon Calculator de impact van de producties op het milieu gaat meten. We staan aan het begin maar de reclame- en filmwereld is positief. Men ziet de noodzaak ervan in. Dat scheelt.”

Schrijver en journalist Gijs de Swarte houdt zich intensief bezig met internationale marketing(communicatie) ontwikkelingen op het people planet profit-vlak. Hij is founder van Best World Publicity

www.weareadgren.org
www.smarthouse.amsterdam

Lees ook:

[Column] Gijs de Swarte: purpose marketing als een doodlopende weg

[Column] Gijs de Swarte: de wonderbaarlijke kracht van eigentijdse principes...